Pisso-chin(-rouge)
Taraxacum rubicundum
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-chin, Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat.
Nom en français : Pissenlit rouge.
Descripcioun :Lou pisso-chin rouge èi lou mai coumun di pisso-can dóu group ERYTHROSPERMA qu'an li fru rouge, li bratèio banarudo (fotò) e li fueio descoupado e sènso alo. Trachis dins li tepiero secarouso de nòsti colo, sus cauquié. Pèr èstre segur de la determinacioun fau verifia que lis akène fagon de 2,8 à 4 mm.
Usanço :Li pisso-chin soun de bònis ensalado champanello. Fan pissa e ajudon à la digestioun.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 11 à 20 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à mai
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
- Ermas
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco
Ref. sc. : Taraxacum rubicundum (Dahlst.) Dahlst., 1906
Rougeto
Oenothera biennis
Onagraceae
Autre noum : Erbo-dis-ase.
Noms en français : Onagre, Herbe aux ânes.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :La rougeto nous vèn d'Americo dóu Nord (siècle XVIIIen). Se manjon, li racino (cuecho), li fueio (coume d'espinard), li flour (en ensalado) emai peréu li grano que dounon d'òli richo en oumega-3. Li racino de rougeto soun vertuouso contro lou mau de vèntre.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Oenothera
Famiho : Onagraceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Camin
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Americo-Nord
Ref. sc. : Oenothera biennis L., 1753